Het is makkelijk om over Joop Zoetemelk te zeggen dat hij een eeuwige tweede is. Het klopt ook niet helemaal, want hij mag dan zes keer als tweede het Tourpodium beklommen hebben, hij was ook een keer de beste. Overigens een prestatie die Jan Ullrich hem later na zou doen, met die kanttekening dat tot drie keer toe de eerste plek naast hem uit de geschiedenis is geschreven. Geen zorgen. Een vraag over hem die niet meer in de Tourannalen voorkomt wordt vandaag niet gesteld.
In plaats van het misplaatste eeuwige tweede zou je ook over Zoetemelk kunnen zeggen dat hij afmaakt waar hij aan begonnen is. Iedere keer weer. Sylvain Chavanel begon 18 keer aan de Tour de France, maar moest twee keer opgeven. George Hincapie, Jens Voigt en Stuart O'Grady vertrokken 17 keer naar Parijs, maar geen van allen haalden alle 17 keren de Champs Elysees. Voornoemde renners haalden daarnaast geen van allen het podium in hun moedige pogingen.
Dan Zoetemelk. 16 keer starten en zonder uitzondering reed hij ze allemaal uit. Daarmee is hij de man die de meeste Tourrondes reed zonder daarbij één keer uit te stappen. Hij haalde dan ook nog zeven keer het podium, waarvan één keer als winnaar. Daar komt alleen Lucien van Impe (15 deelnames, allemaal uitgereden en 5 podiumplaatsen) nog enigszins bij in de buurt, terwijl Thomas Voeckler en Viatcheslav Ekimov vijftien deelnames zonder podiumbekroning lieten noteren.
Je kan het maar weten allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten